Eenvandaag. Ik kijk het nooit maar toen ik het vandaag keek wist ik ook meteen waarom. Ik kreeg vanaf de eerste seconden al krommende tenen van de gekozen achtergrond muziek. Eén woord: oriëntalistisch.
Bij 3:15 gingen na mijn krommende tenen mijn oortjes klapperen. ‘Zei ze dat echt?’ Replay replay replay replay. Ja, bij minuut 3:15 zegt de lieve dame ‘en koning Hassan de VI’. Schandalig en moge God ons behoeden voor een “Hassan VI”.
De toon staat mij tevens niet aan, er wordt gedaan alsof de ‘nieuwe’ constitutie door de mensen is samengesteld en gekozen en dat door deze hervormingen voor het eerst verkiezingen zijn. De constitutie ‘hervormt’ op een wijze die alleen maar voordelen had voor de koning. De ‘hervormingen’ zijn door een adviesorgaan van de koning samengesteld. En 98% heeft zogenaamd ja gestemd, dat is een percentage dat fel doet denken aan een dictatuur waarin stemmen vervalst worden.
Voor het volgende wil ik dat u me alvast vergeeft voor mijn cynisme.
Vervolgens die sprekers. Bravo aan Yuba Zalen! Twee tegen één en hij hakt ze in de pan! En toen kwam Nadia Bouras, deze ‘historica’ werkt in een adviesraad voor de koning. Als ‘historica’ zou ze moeten weten hoe is afgelopen met veel koningen en ze kleineert, nee beledigt, nee spuugt in de gezichten van alle Marokkanen door te zeggen dat ze niet klaar zijn voor democratie.
Elk volk heeft recht op democratie al hebben ze allemaal een IQ van een vis. Als ‘historica’ gaat ze schaamteloos verder door te zeggen dat de 20 februari beweging geen structuur heeft en geen ‘leiderschap’. Beter geen structuur dan een corrupte structuur madame. De 20 februari beweging in Marokko is een beweging met jongeren die zich vrijwillig inzetten voor een nobele zaak. Een democratisch Marokko. Dit zijn jongeren die geen baan hebben, studeren en van de weinig middelen die ze hebben toch duizenden en duizenden mensen elke zondag de straat op krijgen.
De volgens Nadia ongeorganiseerde bende geven voorlichting, houden persconferenties en riskeren niet alleen hun eigen leven maar ook dat van hun familie. Zij zijn in Marokko de enige die het volk representeren, van hippies tot streng gelovige.
 |
| Marokko gestopt met bedelen begonnen met eisen. |
Ik zou mijn betoog ook kort kunnen houden door de vraag: ’Wie ben jij om te bepalen wanneer een volk wel of niet klaar is voor democratie?’. Elke zondag willen Marokkanen geen democratie, maar eisen dat.
Als ‘historica’ maakt zij wat historisch mee, namelijk een zielige koning. De eerste in de geschiedenis. Want volgens haar neemt die arme man alle taken van het parlement op zich. Dat is niet zijn taak. Dat is de taak van een gekozen parlement. En dat hebben we niet in Marokko. In Marokko is er sprake van een parlement dat is gekozen door de koning. Enkel partijen die de macht van de koning niet zullen schaden, mogen van de koning 'regeren'.
Ze zegt dat het politiek systeem het luie gedrag van de ministers rechtvaardigt, dat is een politiek systeem dat uit de constitutie komt. Een constitutie waar de koning regeert. Can you blame them? Als iemand anders toch alles bepaalt zou ik ook uit mijn neus eten.
Paolo de Mas. Ah Paolo. Marokko het land met de meeste persvrijheid. ‘Ladies and gentlemen of the jury, where to start’. Toen ik in mei in Marokko was had ik het met een paar leden van de 20 februari beweging over een vergadering van de beweging in een taxi. Toen de taxi chauffeur alleen 20 februari hoorde verzocht hij ons om of over iets anders te hebben of uit zijn taxi te stappen.
Er is geen onafhankelijke krant of tijdschrift in Marokko en de journalist Benchamsi, oprichter van de kritische TelQuel leeft in ballingschap. Rachid Nini een journalist die veel over de corruptie in Marokko schrijft zit nog steeds in de gevangenis. De rapper ‘Haked’ is een 20 februari activist. En ja Paolo, die zit ook vast. Dit zijn maar drie voorbeelden die veel aandacht hebben gekregen. Tijdens de referendum heeft in 2 weken tijd de 20 februari beweging 10 minuten uitzendtijd gekregen. En hij zei huwelijksmarkt. Wat?!
Ik wil dit betoog eindigen door Yuba Zalen te quoten: “We horen in een democratie niet afhankelijk te zijn van één persoon”. En daarmee is alles wel gezegd. PUNT.
Mariam El Maslouhi
20 februari beweging.
